Osmanlı İmparatorluğu, bu dönemde kendi içinde yaşadığı büyük sorunlara rağmen, dönemin tek süper gücü olan Britanya İmparatorluğu’nun kolonisi (veya başka bir deyiş ile sömürgesi) İrlanda’ya yardım yapmaya niyetlenecekti. Padişah I. Abdülmecid’in 10,000 Pound tutarında teklif ettiği yardım bedeli, İstanbul’daki İngiliz büyükelçisi tarafından nezaketle azaltılır. Çünkü Britanya Kraliçesi ve Hindistan imparatoriçesi Victoria kişisel servetinden 2,000 Pound yardım yapacağını açıklamıştı. İngiliz diplomatları, meşhur İngiliz diplomasisinin hünerlerini, kullanarak padişahın yardımını İmparatoriçenin tahsis ettiği yardımın yarısına indirecekti. Osmanlı İmparatorluğu içinde bulunduğu tüm olanaksızlıklara rağmen 1847 yılında İrlanda’ya ayrıca beş gemi dolusu yiyecek gönderecekti.
Epilog:
İrlanda’da kıtlık bittikten sonra başlayan, Osmanlı İmparatorluğu, Britanya İmparatorluğu ve Fransa’nın bir koalisyon oluşturarak Rusya’ya karşı savaştığı Kırım Savaşı’nda İngiliz ordularına mensup 30,000 İrlandalı askerin Türklere karşı duydukları minnettarlıkla, müthiş bir mücadele vermiş olduğu, dönemin tarihçilerinin kayıtlarındadır.